W październiku 2015 r. biblioteka zainicjowała w szkole akcję zbierania pieniędzy na odbudowę wiejskiej szkoły, która została zniszczona podczas trzęsienia ziemi w Nepalu. Zebraliśmy wtedy 685 zł, które przekazaliśmy poznańskiemu Stowarzyszeniu "Lepszy Świat". I właśnie 2 czerwca 2017 r. w nepalskiej wiosce Bakrang-6 polska szkoła została otwarta.

25 kwietnia 2015 r.  trzęsienie ziemi o sile prawie 8° Richtera nawiedziło Nepal. Dotknęło ponad 8 milionów mieszkańców, a zniszczeniu uległo wiele budynków, w tym ok. 5000 szkół zostało zniszczonych.

Społeczność międzynarodowa pospieszyła z pomocą temu ubogiemu krajowi w Himalajach. Międzynarodowe Stowarzyszenie Bibliotekarstwa Szkolnego (IASL) zaapelowało o wsparcie w odbudowie bibliotek szkolnych w Nepalu. Postanowiliśmy włączyć się do tych działań i w dniach 19-23 października 2015 r. przeprowadziliśmy kwestę pod hasłem "Budujemy szkołę w Nepalu". 

Uczniowie, nauczyciele i pracownicy szkoły ofiarowali w sumie 685 zł, czyli na 1370 cegieł według nepalskiego przelicznika. Pieniądze przekazaliśmy poznańskiemu Stowarzyszeniu "Lepszy Świat", które włączyło się w projekt podróżnika Macieja Pastwy - odbudowę zniszczonej szkoły w wiosce Bakrang-6 oddalonej o ok. 50 km od epicentrum kwietniowego kataklizmu. W szkole tej uczyło się 300 uczniów i aby mieć środki na jej odbudowę Maciej Pastwa sprzedał swoje mieszkanie.

Budowa szkoły miała się zacząć w listopadzie 2015 r. po zakończeniu pory deszczowej. Do Nepalu wyjechali realizować ten projekt Maciej Pastwa i wolontariuszka Sylwia Jędernalik, w Polsce pomoc koordynowała Anna Wawrzyniak. Okazało się jednak, że budowa wiejskiej szkoły wymaga więcej wysiłku niż zakładał to pomysłodawca. Aby ten cel zrealizować Maciej i Sylwia musieli pokonać przede wszystkim wiele barier biurokratycznych i kulturowych, co opóźniło ich plany. Ale po wielu trudach  2 czerwca 2017 r. nowa szkoła - solidnie zbudowana i piękna - została uroczyście otwarta.

Oglądając zdjęcia z tego wydarzenia - pełni podziwu dla wytrwałości polskich wolontariuszy - także i my możemy czuć satysfakcję, że wsparliśmy to dzieło, nie byliśmy obojętni na potrzeby dzieci z tak odległego kraju, w drobnej części przyczyniliśmy się do stworzenia im lepszych warunków do nauki.

Zainteresowani historią budowy mogą ją prześledzić na blogu prowadzonym przez p. Sylwię Uprowadzona do